Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

A Dream Come True

 

Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο για να κρύβομαι εκεί από τη ζωή όταν λείπω...τραγουδάει ο Μάριος ο Φραγκούλης....για να προετοιμάζομαι εκεί για την ζωή που θα ζήσω..συμπληρώνω φαλτσάροντας εγώ η Αμάλθεια.

  


Στα 7 ονειρευόμουν να γίνω η καλύτερη στο βόλευμπολ-και ας μην είχα πιάσει ποτέ την μπάλα στα χέρια μου-θα έπαιζα λέει στο προαύλιο του σχολείου με ένα μαύρο κοντό στενό φόρεμα και πολλά βραχιόλια(σημειώστε το αυτό με την μόδα),θα ήμουν λέει και όμορφη και παίχτρια!
Στα 10 μου το είχα πετύχει,είχα γίνει η καλύτερη γιατί απλά μια μέρα αντιμετώπισα καλά την μπάλα που ήρθε πάνω μου και αποφάσισα πως ξέρω να παίζω.Με τον αέρα της γνώσης λοιπόν έγινα η καλύτερη,με φόρμα και αθλητικά έπαιζα βέβαια αλλά δεν βαριέσαι...τα όνειρα δεν είναι για να πραγματοποιούνται
ολόκληρα,χάνουν την μαγεία τους.


Στα 10 ονειρευόμουν τον εαυτό μου να είναι γύρω στα 20,ξανθιά με μαλλιά μακριά και μύτες μπροστά,αδύνατη,ψηλή,όμορφη,επιτυχημένη δικηγόρο-ναι στα 20,προφανώς νόμιζα οτι δικηγόρος γίνεσαι με εντατικά φροντιστήρια-με πολλούς φίλους και με μνηστήρα παρακαλώ! Έναν πανέμορφο και δυναμικό νεαρό που με γνώρισε μέσω του πατέρα μου-ολόκληρη δικηγόρος αλλά δεν πήγαινα σε μπαράκια να γνωρίσω μόνη μου γκόμενο-ο οποίος ήρθε να με ζητήσει από τον πατέρα μου  ή με πρωτοείδε-εδώ όλο το άλλαζα το όραμα,τέλος πάντων..σημασία έχει πως εγώ κατέβαινα τις σκάλες του σπιτιού μου για να πάω στο σαλόνι-σε διαμέρισμα έμενα αλλά δεν γαμιέται..εδώ δικηγόρο με έκανα στα σκαλιά θα κώλωνα;- και αυτός με ερωτευόταν! Να αναφέρω πως φορούσα μαύρο φόρεμα κοντό και στενό;Καμιά φορά φορούσα και λευκό κουστούμι..τι σκατά δυναμική δικηγόρος ήμουνα?-πάντως σπούδασα θεσμούς.
Εναλλακτικά,ως προς το επάγγελμα τώρα και όχι ως προς τα ρούχα, θα κρατούσα λέει την επιχείρηση του πατέρα μου.Τώρα γιατί στα 26 μου ακόμα υπάλληλος είμαι στην επιχείρηση δεν το ξέρω,είναι κάτι που δεν μπορούσα να προβλέψω τότε,νόμιζα πως το να κρατάς μια επιχείρηση(που στην ουσία είναι 3)είναι κάτι σαν χόμπυ για μια έξυπνη κοπέλα σαν εμένα.







Στα 12 μου με μεγάλωσα αρκετά,με πήγα στα τριάντα.Η ομορφιά μου ήταν σίγουρη,μόνο τα μαλλιά άλλαζαν λίγο,θα ήταν λέει πρόκα,ολόισια. Η δουλειά μου εδώ είναι όλα τα λεφτά! Στυλίστρια λέει,από τις καλές όμως ,θα ήμουνα τόσο καλή λέει που θα δούλευα όποτε γούσταρα και παράλληλα θα κρατούσα την επιχείρηση του πατέρα μου και θα έκανα κανένα παιδάκι γιατί όλα κι'όλα όμορφη,έξυπνη,ταλαντούχα αλλά και ΜΑΝΑ,από τις καλές μανάδες,δεν θα το πήγαινα σε νταντάδες..θα το πήγαινα στις γιαγιάδες!Και κάθε τόσο κοιτούσα την μάνα μου και την ρωτούσα πόσο χρονών είναι να δω αν θα μπορεί να μου τα κρατάει τα παιδιά στα μακρινά τριάντα μου!


Κάπου εδώ να δώσω συγχαρίκια στους γονείς μου-γιατί δικός τους σπόρος είναι αυτός-που πάντα με σκεφτόμουν ως εργαζόμενη,ανεξάρτητη γυναίκα και όχι ως μια παντρεμένη. Ναι,ήθελα να με σκέφτομαι παντρεμένη ή να συζώ με κάποιον αλλά τα λεφτά μου,λεφτά μου.
Μάλιστα τα όνειρα μου ποτέ δεν τα έβαλα για χάρτη,ίσα ίσα όταν χρειαζόμουν σύντροφο πιο πολύ από κάθε φορά στη ζωή μου,εγώ τον έδιωξα για να μην βασιστώ πάνω του και μετά καλομάθω.Τον έδιωξα ενώ μπορούσε και ήθελε να με στηρίξει.


Στο ενδιάμεσο έκανα και άλλα πολλά όνειρα που τα θυμάμαι όλα, ακόμα και αυτά  που δεν βγήκαν εγώ τα θυμάμαι με νοσταλγία,περνούσα τόσο καλά όταν τα σκεφτόμουν! 


Το μόνο που μου βγήκε όχι απλώς ολόκληρο αλλά καλύτερο και από το πρωτότυπο που λένε είναι το θέμα της σχέσης,του φίλου μου,του ανθρώπου μου,του άλλου μου μισού κλπ κλπ Ε! αυτό ούτε παραγγελία δεν μπορούσα να το κάνω.Είναι αυτός που έδιωξα και όταν μου πέρασε η μπόρα τον αναζήτησα σαν τρελή και τώρα μου στέκεται και το απολαμβάνω..μεγάλωσα βλέπετε όχι μόνο στα όνειρά μου αλλά και στην πραγματικότητα και πλέον απολαμβάνω τα καλά όταν έρχονται


Τώρα είμαι σε μια φάση που δεν κάνω όνειρα γιατί φοβάμαι ,τώρα τελευταία μάλιστα ρωτούσε ο  sarper  τι καλοκαίρι θέλουμε..εμ μα εγώ δεν το θέλω καθόλου αυτό το καλοκαίρι ! Να φύγει να περάσει να εξαφανιστεί!


Επειδή όμως οι παλιές συνήθειες,καλές ή κακές, δεν κόβονται μαχαίρι κάνω ακόμα κάποια όνειρα.Με σκέφτομαι(αγάπη αν διαβάζεις να γνέφεις σε όλα ναι) στα 30 μου-ναι αρνούμαι να με μεγαλώσω άλλο και ας είναι τα 30 σε 4 μόλις χρόνια- να μένω στην πόλη και όχι εκτός -ξέρω γιατί το λέω αυτό.Να έχω ένα παιδάκι ή ένα σετάκι από δίδυμα καλύτερα-που θα τα κρατάνε και οι γιαγιάδες,ακόμα την κόβω την μάνα μου και την βλέπω ικανότατη με τα μωρά και η πεθερά δεν το συζητώ!ακόμα καλύτερη!Να δουλεύω στην επιχείρηση ως υπάλληλος με αυξημένες κατά πολύ αρμοδιότητες,ευθύνες και απολαβές.Να βοηθάω και τον άνδρα μου στις δουλειές του-ναι θα προλαβαίνω! Α και κάτι ακόμα...να είμαστε και πρόεδροι μιας ποδοσφαιρικής ομάδας,εδώ μωρέ του τοπικού πρωταθλήματος που να ανεβαίνει όμως που και που στην Δ' εθνική.


Το πιο ωραίο όμως σε αυτό το όνειρο είναι η αγάπη που λέει θα έχουμε ο ένας προς τον άλλο και ο σεβασμός και η καλή παρέα που κάνουμε και το πάθος και η λατρεία που άμα κρίνω από τα τόσα χρόνια που είμαστε μαζί τότε αυτό θα είναι ε ντριμ κάμ τρού! Και αυτό είναι που μετράει,όπως και να έρθουν τα πράγματα θα τα αντιμετωπίσω καλά εάν είμαι μαζί του...με μακρυά μαλλιά ή κοντά.με μαύρα φορέματα ή λευκά,με πολλά κιλά η λίγα,με λεφτά η χωρίς,με δουλειά η ανεργία..μόνο υγεία μόνο μόνο μόνο ! μόνο υγεία και αυτόν..ζητάω πολλά μετά από τόσα χρόνια ονειροπόλησης;


Επειδή μου αρέσει πολύ η διαδραστικότητα του ίντερνετ..και επειδή πολλά είπα για μένα ετούτη τη φορά..απαιτώ να μου πείτε και εσείς κάνα δυό-ή και παραπάνω- τύπου όνειρα σας να πατσίσουμε! Όχι εγωίστρια δεν είμαι, περίεργη είπαμε είμαι!